3-2020-ongoing (here) 3 write_draw_note_books about and why?
2-2020-ongoing (here) 2
write_draw_note_books text and drawing (selection)
8 april 2023 Boek 2 pag.23
De
tekening is er al. Een vlinder
kwam net op de kleur af. Schrijven was niet nodig. Te veel afleiding hier in
het bos.
Bijen,
vlinders, ronkende motoren in de verte, schreeuwende toeristen op de fiets.
Ogenschijnlijk
staat alles stil, is er niets anders te zien dan bomen, struiken, bosbes en het
iele tuinierspul.
De
grond, alles in de grond en in de stammen, achter de schors staat in de
wachtstand.
Het
is nog koud 's nachts.
Enkel
het kunstmatig ingebrachte staat te bloeien alsof de plek en het seizoen er
geen reet toe doet.
Forsythia,
narcissen, blauwe druif. Maar toch ook hondsdraf en paardenbloem.
Andere
bloeiers, niet voor het oog maar voor het oor, zijn de vogels. Het begin van
het jaarlijkse voortplantingsritueel.
De
tekening startte met paars violet, een associatie met een vlinder voordat de
citroenmelisse vlinder op mijn mouw landde.
Daarna
werd de tekening met voelsprieten onderzocht.
Alle
narcissen laat de vlinder staan, op zoek naar eigen voer. Hondsdraf!
Op
zoek ook naar mijn fascinatie.
Antisymmetrie.
Terwijl symmetrie overal voorkomt in de natuur (en ook in de vensterbanken).
Hermann
Rorschach had het niet zelf verzonnen. Klecksografie was al vóór 1921 Hot als poëtisch
onderzoeksmateriaal.
Justinus
Kerner en Alfred Binet
werkten ermee in de 19e eeuw. En Franz Kline zocht
naar de verborgen asymmetrie
18.6.2021
Boek 1 blz. 28
Hoe houdt iedereen zich toch staande? Wat is de
drijfveer daarachter?
Eerst het hoe dan wat, het waarom hobbelt
erachteraan.
Omdat het waarom te achterhalen is.
Biologisch, sociaal en de organisatiestructuren.
Maar het ‘wat’ is denk ik verbonden met het ‘hoe’, omdat het hoe is af te
lezen, te zien, zintuigelijk waar te nemen en dat verklaart al het een en ander
over het ‘wat’. Dus hoe maak je het ‘wat’ zichtbaar. Hester Scheurwater laat
dit zien met haar naakten en voedt hiermee de discussie over de onvrijheden van
vrouwen wat hun lichaam betreft. Niet alleen hun lichaam trouwens.
Maar het gaat me nu om het visuele hier.
Ik zit bij de elektrische draad en kijk vanuit het
bos het bos in. Mijn positie is beschermd. Achter mij staat een huis en
familie. Zo hou ik me staande.
Elk wezen om mij heen doet precies hetzelfde. Elk
individu weet zich? Een gemeenschap. De eiken de muizen, zwijnen insecten,
varens, migrantenplanten moeten zich invechten.
Hebben ze geluk, goede grond, goed licht, water en
weinig vijanden, dan lukt het om een nieuwe gemeenschap op te bouwen. Voor
hoelang?
Als de pleuris uitbreekt in de vorm van plagen,
noodweer, vraatzucht, of vroegtijdig sterven dan is de vraag vanuit het
individu niet ‘oh maar wat gebeurt er met mijn hele soort dan?’
Het individu denkt enkel aan zichzelf en aan zijn
directe donoren.
De voorrede van de Decamerone
van Giovanni Boccaccio verhaalt hierover.
Het is 1348. De pest breekt uit in Florence, nee
hij heeft er huisgehouden. De manieren om je staande te houden daar gaat het
hele boek over. Ik ga me nu niet afvragen hoe je dat tekent.
Het tekenen als handeling is genoeg.
Wat is dat eigenlijk, Tekenen!
#drijfveren #leven
#tekenen #hesterscheurwater #decamerone
#from_the_notebook_erf
#what_happened_in_the_process
#write_draw_book_erf
#the_nature_of_life
